Lieve iedereen,

We hopen dat iedereen een mooie kerst & oud en nieuw heeft gehad. Wij hebben de feestdagen in Honduras doorgebracht. Dit bleek een goede beslissing te zijn geweest! De 24e waren we uitgenodigd door gastfamilie 1 (we zijn vlak voor de kerst naar een andere gastfamilie –gastfamilie 2- verhuisd in verband met ruimtegebrek tijdens de kerst bij gastfamilie 1) om kippen, snoepjes, drinken en voetballen uit te delen aan de arme mensen in de bergdorpen. ‘Regala un Pollo en Navidad’ heet het project. Het komt er op neer dat de familie ieder jaar met kerst geld inzamelt om de mensen in de bergen een kerstdiner te kunnen geven. Met een auto volgeladen met spullen vertrokken we dus ’s middags naar de bergdorpjes. Bij aankomst stonden er al mensen te wachten. Na de eerste spullen te hebben uitgedeeld kwamen binnen een mum van tijd overal mensen uit alle hoeken en gaten. Iedereen wachtte netjes z’n beurt. Helaas hadden we niet genoeg geroosterde kippen om heel veel bergdorpen te kunnen bezoeken, maar wel een aantal dorpen blij kunnen maken!

’s Avonds hadden we feest bij gastfamilie 2. Met de gehele familie (ooms, tantes, oma etc.) werd er gegeten, gedronken, vuurwerk afgestoken en gedanst. Omdat de familie graag iets typisch Nederlands wilde zien, hebben we ook nog even Frans Bauer opgezet en de polonaise gedaan. De polonaise vonden ze vreemd, maar het deuntje van ‘Heb je even voor mij’ sloeg wel lekker aan. Hahahaha lekker fout! Om 12 uur ’s nachts is het gebruikelijk om iedereen een feliz navidad te wensen en vervolgens heel veel vuurwerk af te steken. Daarna wordt er gezamenlijk gegeten (onder andere tamales: mais met bonen of kip gekookt in bananenblad). De 25e is in Honduras een dag van uitslapen en chillen. ’s Avonds hebben we in de school gegeten en cadeautjes uitgewisseld. Al met al een super geslaagde kerst!

Ook met oud en nieuw hebben we ons vermaakt. Via via hoorden we dat er in een hotel in de buurt een galafeest zou worden gehouden. Omdat het nogal een bekend feest in Honduras schijnt te zijn, besloten we kaartjes te reserveren. Bij een gala hoort natuurlijk ook galakleding. Hier in Midden-Amerika weten ze van uitpakken wat betreft het uiterlijk (ook al heb je bij wijze van geen cent te makken, je moet er altijd goed uitzien), dus ik dacht laat ik dan ook meteen maar een galajurk aanschaffen. Verder mocht ik schoenen lenen van Kathy, de directrice van onze school. Sarah had nog een zwart vestje dat ik mee mocht nemen naar het feest en Ana heeft voor aanvang mijn haar in de krul gezet. Bruun had ook een nieuw overhemd aangeschaft bij onze favo winkel in Copan (die tevens aan witwaspraktijken schijnt te doen. Een keer nadat ik de winkel uitliep stonden er politiemannen met dikke geweren voor de deur).

Het feest zelf was geslaagd. Leuke salsamuziek en lekker eten en drinken. Echter bleek wel zo’n beetje de jetset van Honduras aanwezig te zijn. Niet echt toegankelijk publiek, dus ’s nachts nog maar even het park in te gaan om onze docenten op te zoeken.

Na 3 weken Copan leek het ons een goed idee om weer verder te gaan. Hoewel we het liefst hadden gebleven, is het soms ook goed om verder te kijken. Kortom, uiteindelijk zijn we in Suchitoto, El Salvador aangekomen….en wat we daar gaan doen dat horen jullie de volgende keer

p.s. stand van zaken na Copan v.w.b. kleding: Gekocht/gekregen in Copan:

-tas (gekregen voor verjaardag)-galajurk (zelf gekocht)
-rokje (zelf gekocht)
-truitje lange mouw 2x (zelf gekocht/gekregen als afscheidscadeau)
-truitje zonder mouw (gekregen zomaar)
-t-shirt (gekregen voor de kerst)
-blouses Bruun 2x (zelf gekocht/gekregen als afscheidscadeau)
-shawl (gekregen voor verjaardag)
-gympen (gekregen voor verjaardag)
-ballerina’s (zelf gekocht)
-hanger ketting (gekregen als afscheidscadeau)
-lipgloss (zelf gekocht)
-Diadeems/clipjes/elastieken voor haar (gekregen zomaar/zelf gekocht)

=overvolle backpack!!! (hebben overigens ook weer kleding weggegeven:-))