Lieve iedereen,

Het is alweer een tijdje geleden dat we iets op onze blog hebben geschreven. Tijd dus weer voor een nieuw verhaal vanuit Colombia.

Het voelt alweer als een eeuwigheid geleden dat we uit Santa Marta zijn vertrokken. Wat een super tijd hebben we daar gehad. De laatste weken bestonden vooral uit vrijwilligerswerk, feestjes en een trip naar 'La Ciudad Perdida', de verloren stad. Deze verloren stad ligt in de Sierra Nevada en de tocht erheen duurt zo'n 4 a 5 dagen. La Ciudad Perdida is rond 800 na Christus opgericht door de Tayrona indianen en diende in die tijd als een politiek en economisch centrum.

De tocht naar de stad was 'pittig'. Berg op, berg af, door de stromende regen. We sliepen in campamientos die op de route lagen in onder andere hangmatten. Kortom weinig slaap en veeeel lopen. Maar, toen we dan eindelijk bij de stad aankwamen was het het weer helemaal waard...Na een eeuwenoude trap te hebben beklommen van zo'n 1200 treden (levensgevaarlijk, spekglad door de regen!) zagen we de stad liggen, of tenminste de terrassen waarop de hutten van de Tayrona's waren gebouwd. Momenteel worden in La Ciudad Perdida nog steeds ceremonies gehouden door de Tayrona's die nu nog steeds in de Sierra Nevada leven. De plek wordt nog steeds als heilig beschouwd en als je er bent dan begrijp je wel waarom..Het is echt magisch.

De Tayrona's die nu nog in de Sierra Nevada leven, wonen nog steeds in hutten en leven traditioneel. De Tayrona mannen kauwen bijvoorbeeld de hele dag op cocabladeren, worden high en hebben een 'werktuig' waar ze high en wel hun leven op beschrijven met behulp van de uitgekauwde cocabladeren (het klinkt vaag en dat is het ook ;-)). En de vrouwen?! Die mogen koken, voor de kinderen/dieren zorgen..Grrrr! Hoe dan ook La Ciudad Perdida was een fantastische trip. We zullen snel foto's plaatsen. Wat overigens wel bizar was, waren alle militairen die we onderweg tegenkwamen. Op iedere hoek van het bos zaten er wel een aantal met flinke mitrailleurs. Het gebied is sinds 2005 weer veilig en geopend voor toeristen. Het leger zorgt ervoor dat het veilig blijft, maar het is wel een beetje 'spooky' zo in de jungle.

Na van iedereen afscheid te hebben genomen in Santa Marta zijn we naar Bogota gevlogen. In deze mega grote hoofdstad hebben we nog wat rondgekeken in het koloniale gedeelte, heerlijk gegeten en hebben we vervolgens de bus gepakt naar Sogamoso. En...daar zijn we dan :-). Grappig dat je in 1 land in een zo totaal andere omgeving kunt zijn. Het is voornamelijk koud, off the gringo trail (gringo wordt gebruikt voor mensen die uit Amerika komen..Maar eigenlijk wordt iedereen die blank is gringo genoemd) en bergachtig.

We zitten voor een maand in een boerderij/hostel waar we werken in ruil voor gratis overnachtingen en een ontbijt. Bruno is (weer :-)) bezig met het maken van een website en ik werk in de tuin, de keuken, de huishouding en geef de dieren hier te eten. Op zich is het hier best prima. Hoewel er af en toe wel wat irritaties ontstaan met de vrouw van wie de boerderij is. Omdat zij ook gewoon in de boerderij woont, heb je soms meer het idee dat je echt bij iemand in huis zit. Ze heeft echt haar eigen regels bijv. er zijn in de keuken verschillende snijplanken die voor verschillende dingen worden gebruikt. Op het snijplankje voor het fruit mag absoluut geen groente worden gesneden (waarom??!!). Allemaal van dat soort onbelangrijke dingen! Laatst werd me gevraagd of ik wilde helpen met het opmaken van de bedden. Na twee bedden te hebben gedaan was ik er HELEMAAL klaar mee. 10 verschillende dekens/lakens die exact op een bepaalde manier op het bed moeten worden neergelegd. Nou daar begin ik dus echt niet aan. Laat mij de de douches maar schoonmaken of de planten watergeven. daar kan niet zoveel mee misgaan.

Maar goed, dat wil niet zeggen dat het hier niet leuk is. Er zijn super lieve honden (en 5 puppy's!). De meisjes die hier 's morgens werken zijn super lief en ons Spaans gaat stukken vooruit. Verder ontmoeten we leuke mensen. Zo waren we van de week in een wijngaard uitgenodigd voor een lunch (heerlijk gegeten, lekkere wijntjes!). TIjdens de lunch hadden we een Colombiaanse vrouw ontmoet aan wie we vertelden dat we Nobsa, een dorp in de buurt, wilden bezoeken. Ze vertelde dat ze ons wel wilde rondleiden daar. De volgende dag kwam ze ons ophalen en zijn de hele middag onder de pannen geweest. Ze bleek het hele dorp te kennen en voor we het wisten zaten we zelfs met de burgemeester koffie te drinken. Hilarisch :-)! Mensen zijn over het algemeen erg gastvrij hier.

We zijn van plan om nog 1 week hier in Sogamoso te blijven en dan nog een tripje te maken voor ong. 5 dagen. Colombia is zo mooi en er zijn nog zoveel mooie dingen te zien hier. Daarna willen we richting Ecuador gaan. We hebben een apenproject gevonden waar we absouluut willen werken. We zijn al eens eerder in Ecuador geweest, maar het iszeker geen straf om weer terug te gaan. Maargoed..Meer over Ecuador in onze volgende blog :-).

Chau!!!