Lieve iedereen,

Afgelopen donderdag zat onze laatste werkdag in Bambelela erop. Het afscheid nemen van de aapjes was lastig. Je raakt zo aan ze gehecht! Ook Bobby, het aapje dat bij ons sliep, raakte steeds meer gewend aan ons. Maar goed, zoals ik in de vorige blog al zei, is het ook goed om weer verder te gaan. Silke vertelde ons nog dat er altijd een kamer voor ons beschikbaar is als we weer terug willen komen. Dus dat is altijd goed om te weten :-).

De vlucht vanaf Johannesburg naar Entebbe verliep erg soepeltjes. We vlogen via Rwanda met de Rwandair. We hadden ons al ingesteld op een of ander krot van een vliegtuig, maar dat viel 100% mee. Mooie vliegtuigen en ik kreeg zelfs mijn tomatensapje met pinda's aan boord hahahaha :-). Eenmaal in Entebbe aangekomen, werden we opgewacht door de taxichauffeur die ons naar Mukono zou brengen. Mukono is een dorp (nou ja ze noemen het een studentenstad, maar zo zou ik het echt niet willen noemen hoor hahahaha) vlakbij Kampala. Het guesthouse waar we de aankomende tijd verblijven bleek bij aankomst echt in Oegandese stijl te zijn. De WC is buiten en is een soort van long drop en er zijn geen wasbakken in het huis te vinden. Gelukkig is het water in de douche wel lekker warm als de zon veel heeft geschenen.

De eerste dag in Oeganda hebben we de buurt een beetje verkend. Dat bracht een lichte cultuurshock teweeg....Stoffige zandwegen, 'huisjes' van golfplaat, veel afval en overal kinderen die 'Mzungu Mzungu' (vreemde) naar je roepen. Dat is wel even wennen:-). Maar als je naar de kids zwaait en 'hello' zegt, dan krijg je een big smile terug. Overdag kun je prima buiten lopen (al ben ik blij dat ik met Bruun loop en niet alleen), maar 's avonds niet. Het schijnt niet echt veilig te zijn. We hebben hier ook een nachtwacht en de tuin is helemaal omheind. Er gebeuren hier soms rare dingen. Zo is er naast ons een kerk waar ongeveer om de dag een duivel wordt verdreven. Je hoort dan een hoop gegil, echt hilarisch!

Naast het verkennen van Mukono zijn we ook naar Mabira geweest, een regenwoud hier in de buurt. We hebben met een gids gewandeld en hebben apen en vogels gezien. De rit erheen was behoorlijk avontuurlijk. Je kunt hier onder andere kiezen uit boda boda's (brommers waar je met 3 man op kunt zitten) en matatu's (kleine taxibusjes). We kozen voor de matatu en dat was een belevenis op zich. met 20 man in een busje waar maar 8 man in past....Dat betekent stoeltjes delen en zweten. Maar is wel spot goedkoop!

Verder hebben we vandaag Noah's Ark bezocht; een kindertehuis een medisch centrum en een school voor kansarme kinderen. Veel trieste maar ook mooie verhalen gehoord. De kinderen zijn slachtoffer van AIDS, malaria, droogten etc. Was super interessant en veel lieve kids gezien! En morgen is er dan eindelijk voor ons een afspraak gemaakt met de directeur van de school en het weeshuis waar we voor gaan werken. We zijn erg benieuwd waar we kunnen helpen en hoe de school en het weeshuis eruit ziet....

Liefs,

Bruno en Marjolein